สรุปบทเรียน
ครั้งที่ 2
จากการเรียนรู้ในห้องเรียนและนอกห้องเรียนครั้งนี้
เป็นการเรียนรู้ที่ให้อิสระแก่ผู้เรียนโดยเปิดโอกาสให้ผู้เรียนได้พูดและแสดงความคิดเห็น
ผู้สอนจะไม่เน้นที่เนื้อหาสาระในบทเรียนโดยตรง แต่จะพูดถึงสิ่งที่ได้จากการเข้ามาเรียนในสาขาวิชาภาษาอังกฤษ
และความรู้สึกที่มีต่อครูผู้สอนและยังคงสอดแทรกเนื้อหาในบทเรียนและให้นักเรียนได้ไปศึกษาเรียนรู้ด้วยตนเองจากใบงานที่ผู้สอนเตรียมมาให้
ซึ่งในการเรียนครั้งนี้ได้สาระการเรียนรู้ที่เกี่ยวกับชีวิตประจำวันเป็นการแสดงความคิดเห็นจากความรู้สึก
จากสถานการณ์จริงที่ตัวผู้เรียนได้พบมาตลอดระยะเวลาที่เข้าเรียนมหาวิทยาลัยเพื่อนำข้อคิดเห็นหรือข้อเสนอแนะของผู้เรียนมาประยุกต์ใช้ในคาบเรียนครั้งต่อไป
ผู้สอนก็จะเข้าใจในตัวเด็กมากขึ้น และยังได้สาระความรู้ในบทเรียน
สาระที่ได้จากการเรียนรู้ในห้องเรียนเป็นการเรียนรู้ที่อิสระเพราะผู้สอนได้เปิดโอกาสให้ผู้เรียนได้แสดงความคิดเห็นและความรู้สึกที่ได้จากการเข้ามาศึกษาในสาขาวิชาภาษาอังกฤษและต่อครูผู้สอนแต่ละคนว่าชอบผู้สอนที่มีคุณลักษณะอย่างไร KWL (เกิดการเรียนรู้อะไรบ้าง) K=What you know. ,W=What you what to know. , L=What you have learnt. จากการเรียนรู้ตลอดระยะเวลา 2 ปี ผู้เรียนจะต้องประเมินตนเองได้ว่ารู้หรือไม่รู้อะไร(Self-Assessment) โดยเฉพาะกับครูผู้สอน ซึ่งที่ผ่านมาได้เรียนกับครูผู้สอนทั้งหมด 5 คน ซึ่งครูผู้สอนแต่ละท่านก็มีวิธีการสอนที่ต่างกัน
จากครูที่เคยสอนภาษาอังกฤษทั้งหมด
5 คน
พบว่าส่วนใหญ่เด็กนักเรียนมีความพึงพอใจกับวิธีการสอนของ อาจารย์สุจินต์ หนูแก้ว
และอาจารย์ดิศราพร สร้อยญานะ เนื่องจากครูผู้สอนทั้งสองท่านมีวิธีการที่แตกต่างกับผู้สอนคนอื่นมาก
ท่านสามารถดึงดูดความสนใจนักเรียน
และทำให้นักเรียนอยากที่จะเรียนรู้ถึงแม้เนื้อหาในบทเรียนจะยากแต่ท่านก็สามารถทำให้เด็กเข้าใจง่ายขึ้นและสนุกในการเรียนเพราะครูผู้สอนยกตัวอย่างให้เห็นอย่างชัดเจนเช่น
บุคคลใกล้ตัว(เพื่อน) แต่อย่างไรก็ตามผู้สอนที่นักเรียนไม่ได้เลือกก็ไม่ได้หมายความว่าท่านทั้ง
3 จะสอนไม่ดีแต่ยังคงดึงดูดความสนใจของผู้เรียนไม่ได้
เนื่องจากการสอนค่อนข้างเรียบง่ายไม่ค่อยน่าสนใจและไม่มีวิธีการสอนที่โดดเด่นจากท่านอื่นสักเท่าไร
นอกจากนี้ยังมีสาระการเรียนรู้ที่ได้นอกชั้นเรียน
เป็นความรู้เกี่ยวกับเรื่องกลยุทธ์ในการเรียนภาษา
ภาษานั้นเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับมนุษย์ มนุษย์ทุกคนต้องมีภาษาเป็นของตัวเอง
ซึ่งภาษาอังกฤษถือว่าเป็นภาษาที่คนทั่วโลกนิยมใช้กันจึงเกิดการเฟื่องฟูทำให้มีการเรียนการสอนภาษาอังกฤษในระบบที่หลากหลายลักษณะมากกว่าเดิม
แต่ยังคงพบปัญหาเดิมคือ ผู้เรียนส่วนใหญ่ยังไม่รู้ภาษาอังกฤษเพียงพอที่จะฟัง พูด
อ่าน เขียน และแปล
คนส่วนใหญ่จึงมุ่งไปที่ปัจจัยภายนอกตัวผู้เรียน คือครูผู้สอน ตำรา
สถานศึกษาและการจัดการเรียนรู้ นโยบายของรัฐ และสิ่งแวดล้อม การเรียนการสอนภาษาอังกฤษนั้นผู้เรียนเองนั้นแหละคือจุดเริ่มต้นที่สำคัญที่สุด
โดยการสร้างมุมมองเชิงบวกให้มากกว่าเชิงลบเกี่ยวกับวิชาภาษาอังกฤษ
อย่างไรก็ตามการเรียนวิชาภาษาอังกฤษให้ดีและมีประสิทธิภาพก็ควรอาศัยกลยุทธ์ในการเรียนภาษา
โดยมีองค์ประกอบทั้งสิ้น 10 ประการ ได้แก่ 1.ศึกษา โดยเริ่มจากความรู้พื้นฐาน คือคำศัพท์กับไวยากรณ์ 2.ฝึกฝน เป็นการเน้นย้ำสิ่งที่เรียนทำให้ผู้เรียนมีความชำนาญในการใช้ภาษาหากผู้เรียนไม่ฝึกฝนอยู่บ่อยๆก็จะทำให้ลืมไปได้
3.สังเกต ผู้เรียนที่ดีต้องเป็นคนช่างสังเกต มีความละเอียดถี่ถ้วน
รอบคอบในการเรียนและการใช้ภาษา และต้องใส่ใจเรื่องไวยากรณ์ ศัพท์ และภาษาสำเร็จรูป
4.จดจำ
วิธีนี้เป็นวิธีที่ดีเพราะทำให้ผู้เรียนจดจำสิ่งต่างๆได้ไม่ลืมและสามารถนำมาตรวจสอบหาข้อเท็จจริงได้ภายหลัง
5. เลียนแบบ มีการสร้างพจนานุกรมเพื่อให้สามารถใช้เป็นแบบที่ถูกต้องในการศึกษาและฝึกฝน
6.ดัดแปลง
ทุกคนต้องรู้จักดัดแปลงเพื่อให้เข้ากับวัตถุประสงค์ในสถานการณ์จริง 7. วิเคราะห์
ในการระดับสูงจะต้องมีการวิเคราะห์
โดยเฉพาะเรื่องการแปล การอ่าน การเขียน 8. ค้นคว้า
จากความรู้ที่เรียนในห้องเรียนนั้นอาจไม่เพียงพอจึงต้องค้นคว้าเพื่อหาความรู้เพิ่มเติมเพื่อให้เข้าใจมากยิ่งขึ้น
9.ใช้งาน ผู้เรียนควรใช้งานจริงในภาคสนาม
เพื่อทดสอบและตรวจสอบความรู้ว่ามีมากน้อยเพียงใด 10. ปรับปรุง
เมื่อเราพบข้อผิดพลาดจากการใช้งานจริงเราก็ควรนำมาแก้ไขและปรับปรุง
ดังนั้นจะเห็นได้ว่าการเรียนรู้ในห้องเรียนและนอกห้องเรียนครั้งนี้มีความสมเหตุสมผลกันถึงแม้ว่าการเรียนในห้องเรียนครั้งนี้จะไม่ใช้ตำราในการเรียนแต่สิ่งที่ได้จากการสอบถามและแสดงข้อคิดเห็นของผู้เรียนแต่ละคน
สามารถนำมาเชื่อมโยงกับเนื้อหา เรื่องกลยุทธ์ในการเรียนภาษา
ทำให้ผู้เรียนเกิดความเข้าใจได้ง่ายขึ้นถึงแม้ว่าจะศึกษาด้วยตนเองนอกชั้นเรียน
เพราะตัวอย่างที่ยกในห้องเรียนแสดงให้เห็นภาพชัดเจน
และความคิดเห็นที่แสดงออกมาก็ตรงตามที่เนื้อหาระบุไว้
จะเห็นได้ว่าการเรียนรู้ครั้งนี้เป็นการเรียนรู้ที่น่าพึงพอใจเนื่องจากสิ่งได้นั้นสามารถนำมาประยุกต์ใช้ได้จริงในชีวิตประจำทำให้ผู้สอนและผู้เรียนเข้าใจกันมากยิ่งขึ้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น